Niedawno miałam przyjemność spędzić kilka dni w jednej z najsłynniejszych stolic świata, czyli Londynie. Najbardziej w tym mieście zadziwiła mnie różnorodność ludzi. Mimo tego, że spędziłam na ulicach brytyjskiej metropolii cztery długie dni nie zdołałam odnaleźć w tłumie dwóch tak samo ( albo chociaż podobnie ) ubranych osób. Każdy mieszkaniec czy turysta miał w sobie coś innego, wyjątkowego. Tu w Gdańsku, moim rodzinnym mieście, nie trudno jest znaleźć wzrokiem podobnych ludzi. Czasem nawet trudno ich odróżnić.
Zachwyciła mnie również cudowna architektura Londynu. Szczególnie utkwiły mi w pamięci kolorowe drzwi. Wystarczyło tylko skręcić w pierwszą lepszą mniejszą uliczkę i już widziało się całą paletę barw.
Zrobiły również na mnie wrażenie olbrzymie stare budynki, które promieniowały wręcz historią ukrytą w ich murach.
Oczywiście nie umknęły mojej uwadze słynne czerwone budki telefoniczne, porozrzucane po całym mieście.
Do uroków Londynu koniecznie trzeba zaliczyć czarne taksówki i piętrowe autobusy, których nie dało się nie zauważyć spacerując ulicami.
Udało mi się zwiedzić w trakcie mojego krótkiego pobytu między innymi: Muzeum Historii Naturalnej, British Museum ( o nim opowiem w następnym poście ) i National Gallery. Niestety pierwsze z nich mnie trochę rozczarowało. Ekspozycja była przeznaczona bardziej dla osób niższej kategorii wiekowej i nie było najbardziej znanego eksponatu, czyli gigantycznego szkieletu Diplodoka.
W National Gallery miałam zaszczyt oglądać między innymi dzieła takich artystów jak Vincent van Gogh, Rembrandt czy Jan van Eyck. Wrażenie robiły nie tylko dzieła wielkich mistrzów, ale również piękne wnętrza samego muzeum.
Odwiedziłam także Hyde Park, w którym natknęłam się na ćwiczenia Gwardii Królewskiej.
Zobaczyliśmy również Big Bena, Parlament, Pałac Buckingham i London Eye.
Podsumowując, wyjazd do Londynu uważam za jak najbardziej udany i polecam każdemu zobaczenie stolicy Wielkiej Brytanii na własne oczy.
